مهدی بابایی نماینده تشکل های مردم نهاد استان لرستان در گفتگو با خبرنگار دیار مفرغ گفت:مشارکت مردمی" یکی از مهم ترین ارکان مدیریت بحران در بلایای طبیعی وحوادث غیر مترقبه از جمله سیل، زلزله و آتش سوزی و طوفان های گردوخاک و ... است. بدون شک، مدیریت این وقایع  بویژه سیل، با رویکردها و ساختارهای صرفاً دولتی و بدون تکیه بر مشارکت های مردمی  کارآ ،موثر و پایدار نبوده و نمی توانند منجربه نتیجه مطلوب در برنامه ریزی های بلند مدت شوند .

برنامه ریزی و سازماندهی در مدیریت بحران می تواند در سه مرحله زیر مورد توجه قرار گیرد :

 1) پیش از بحران

2)  حین بحران و

3) پس از بحران

وزن و میزانِ تمرکز دولت ها و حکومت ها بر هر یک از مراحل فوق، بیانگر نوع نگاه آن ساختار به مدیریت بحران و بویژه مدیریت بلایا وحوادث طبیعی باشد.

شواهد متعدد در مدیریت بحران ها و بلایای طبیعی در سال ها و دهه های اخیر در کشور نشان می دهد که عمده بهره گیری از "مشارکت مردمی" در مدیریت این بحران ها، در مرحله سوم (پس از بحران) و یا در نهایت در مرحله دوم و سوم (حین و پس از بحران) بوده است. این در حالی است که "مشارکت مردمی" باید در هر سه مرحله و بویژه در مرحله اول صورت گیرد. تمرکز صرف بر مشارکت های مردمی در مرحله پس از بحران، نشان از ناپختگی ساختار مدیریت بحران خواهد بود.

فراموش نکنیم که بحران ها علیرغم برخی خسارتها، مصیبت ها و هزینه های فوق العاده سنگین آنها، فرصت ساز هستند. سیل اخیر نیز، علیرغم خسارات و هزینه های انسانی و مادی سهمگین آن به هموطنان عزیزمان، بعنوان یک فرصت باید مد توجه قرارگیرد،فرصتی مناسب برای بازسازی ساختار مدیریت بحران کشور و اصلاح شرایط سازمانی آن.

توجه ویژه به مقوله مشارکت مردمی در هر سه مرحله مدیریت بحران با اولویت مرحله پیش از وقوع بحران یک ضرورت است که باید مورد توجه دستگاههای اجرایی بخصوص وزارت کشور قرار گیرد.

حال باید عمیق تر به این سوالات کلیدی پرداخت که "مشارکت های مردمی" "پیش از وقوع بحران" ها و رخدادهای طبیعی از جمله سیل، شامل چه اقداماتی در نقاط مختلف کشور می تواند باشد؟ این سوالی است که تشکل های غیردولتی مردم نهاد  (مردمی، دانشگاهی و ...) باید پس از آرام شدن شرایط بحرانی سیل در کشور، با تأکید ویژه به آن بپردازند.